معمولاً کودکان در حال تنش و ناراحتی و فشار روانی به این عمل (ناخن جویدن) دست می‌زنند که منبع اصلی ناراحتی‌‏های آن‌ها نیز عمدتاً وضعیت و مشکلات خانواده و پس‌ از آن مدرسه است. اساساً بین ناخن جویدن و احساس ناراحتی و اضطراب رابطه معنی داری وجود دارد و در صورت بروز ناراحتی شدید، ناخن جویدن نیز شدت می‌یابد.
در برسی علل ناخن جویدن، عادت را نیز نباید از نظر دور داشت. برای حل این مشکل حتماً باید علت اصلی وجود اضطراب و ناراحتی کودک را که منجر به ناخن جویدن است شناسایی کرد و منشأ و مبدأ مشکل را از بین برد؛ چراکه صرف توجه به ناخن جویدن و بی‌توجهی به علل آن، نه‌تنها مشکل را حل نمی‌کند بلکه مشکل را تشدید می‌کند و درصورتی‌که والدین یا مربیان قادر به رفع مشکل نباشند می‌باید از مشاوران کارآمد و باتجربه کمک گرفت.